apr 08

Donderdag 7-4-2011 heb ik tijdens mijn rit van werk naar huis, een frontale botsing met een eend gehad. De eend was van een matig bouwjaar en is total loss.

Nadat ik griepering  een vergadering in het LUMC had verlaten en mij op de motorfiets naar huis had begeven vond dit ernstige incident met dodelijke afloop plaats. Rijdend op de Hoofdvaart  vanaf Abbenes richting Nieuw Vennep, kwam opeens een originele eend van rechts. Mijn snelheid was te hoog om nog een frontale abotsing te voorkomen. Tot mijn spijt is er een slachtoffer bij gevallen. Het is een zeer traumatische ervaring en ik hoop deze te kunnen overwinnen.

De eend was net vanuit het land opgestegen en had nog onvoldoende hoogte, in eerste plaats raakte hij mijn kuipruitje en werd daardoor omhoog geketst waardoor hij met volle snelheid tegen mijn borst en keel terecht kwam. In eerste instantie was ik niet zo erg geschrokken en wilde eigenlijk gewoon doorrijden. Dit bleek niet zo een goed plan te zijn daar ik het vrij snel benauwd kreeg. Dus maar gestopt om te herstellen. De klap had dus ook mijn longen bereikt. Na een paar minuten was ik weer goed op adem en ben even naar de eend gaan kijken. Vlakbij waar mijn gebroken ruitje lag, lag ook de dode eend. God hebbe zijn ziel. Na dit even aanschouwd te hebben heb ik de reis naar huis aanvaard. Onderweg kreeg ik al aardige keelpijn, thuis gekomen was de keelpijn al behoorlijk en werd mijn keel dikker en roder. Toch maar even de huisartsenpost gebeld. Uiteraard een ongelofelijk verhaal en moest men hartelijk lachen en vroeg de assistente  hoe het met de eend ging. 1.5 uur later kon ik terecht, mits de problemen dan niet erger zouden worden, anders moest ik mij meteen melden.

Ook bij aankomst bij de huisartsenpost was er enige hilariteit, de arts moest er ook zichtbaar om glimlachen. De arts wilde na onderzoek nog overleggen met de KNO arts van het Spaarne. Ook deze arts moest lachen. Kortom het leven van een eend is dus niets waard, het is zelfs iets om te lachen als hij zich dood vliegt tegen een motor rijder. Hij kwam van rechts, dus formeel had hij voorrang!

Uiteraard het verhaal vandaag tegen diverse collega’s verteld, ook dit gaf weer de bekende lachende reactie.

Met mij gaat het wel goed, ik heb wat pijn op mijn borst en behoorlijke keelpijn alsof hij flink ontstoken is ook mijn stem is wat verwrongen. Maar dat zal allemaal wel weer goed komen.

Ik hoop dat Marjan Tiemen mij niet zal aanklagen wegens het niet voorrang verlenen van een van rechts komende eend.

Ton